Ebul-Yeser (r.a.)

Ebû’l-Yeser (r.a.), Ensar’dandı.
İkinci Akabe Biatı’na katılmıştı.
Peygamberi­mizle birlikte bütün savaşlara iştirak etti.
Bedir Savaşı’nda çok büyük
kahra­manlıklar gösterdi.
Müşriklere kan kusturduğu bir sırada, müşriklerin safında bulunan, Peygamberimizin amcası Abbas’la karşılaştı.
Onu öldürmedi.
Çünkü
Re­sû­lul­lah, amcasının öldürülmesini yasaklamıştı.
“Re­sû­lul­lah seni öldürmeyi bize yasakladı.” dedi.
Hz. Abbas da, “Bu, onun akraba hakkını ilk gözetmesi de­ğildir.” mukabelesinde bulundu.
Ebû’l-Ye­ser daha sonra Abbas’ı esir aldı, Pey­gamberimize getirdi.
Aslında Ebû’l-Yeser zayıf ve kısa boylu idi. Hz. Abbas ise güçlü kuvvetliydi.
Böyle biri tarafından esir edildiği için mahcubiyet duyuyordu.
Peygamberimi­ze, “Yâ Re­sû­lal­lah, vallahi beni bu adam esir etmedi!
Beni, insanların en güzel yüzlüsü, başının saçı iki tarafa ayrılmış, mor bir ata binmiş, bunların içerisinde göremediğim birisi esir etti.” de­di.
Ebû’l-Yeser de onu tasdik etti, “Yâ Resû­lal­lah, onu esir ederken hiç görmediğim bir zat bana yardımda bulundu.
Onun şekli şöyle şöyleydi.” dedi.
Peygamberimiz (a.s.m.), “Sen onu esir alırken şerefli bir melek sana yardım etmiştir.” buyurdu.
Hicret’in 55. senesinde vefat etti. 
Allah on­dan razı olsun!