Abbas bin Ubâde (r.a.)

Abbâs b. Ubâde b. Nadle el-Ensârî el-Hazrecî (ö. 3/624)
Ensarın Muhaciri

Akabe'deki etkili konuşması

Hicret’ten önceydi...
Hz. Peygamber’e birinci Akabe’de biat eden on iki Medineli’den biridir.
Peygamberliğin 13. yılında 73’ü erkek 2’si kadın 75 kişiyle Akabe’ye yeniden geldi. (İkinci Akabe)
Abbas bin Ubâde (r.a.) Peygamberimizle (sav) buluştu. 
Hz. Abbas’ın çok tesirli hitabeti vardı.
Burada çok güzel bir ko­nuşma yaptı: “Siz Re­sû­lul­lah’a, Araplarla ve Arap olmayanlarla savaşmak üzere söz vereceksiniz.
Birçok tehlikeye maruz kalacaksınız.
Bu işte ölmek var, mal kaygısı ve dağılmak tehlikesi var.
Bu tehlikeleri göze alıyorsanız biat ediniz.
Eğer bir tehlikeyle karşılaştığınızda Re­sû­lul­lah’ı düşman eline bırakacaksanız şimdiden bu işten vazgeçiniz.
Söz verip de bunu yerine getirmeyecek olursanız, vallahi, bu hem dünyada hem de ahirette yüz karasıdır!
Eğer her türlü tehlikeye karşı onu koruyacaksanız,bu, dünyada da ahirette de hayırlıdır.”
Bu konuşma üzerine Akabe Biatı’na gelenler hep bir ağızdan: “Onu korumak uğrunda her türlü tehlikeye razıyız!” diye bağırdılar.
Sonra da teker teker Re­sû­lul­lah’a biat ettiler.
Bu durum Re­sû­lul­lah’ı çok memnun etti.

Bir müddet Mekke'ye yerleşti

Akabe’de biat işi devam ederken müşrikler bunu haber aldılar.
Peygamberi­miz, Medineli Müslümanlara: “Hemen konak yerlerinize dönünüz.” buyurdu.
Hz. Abbas bin Ubâde bütün samimiyetiyle: “Yâ Re­sû­lal­lah, Seni hak dinle gönderen Allah’a yemin ederim ki, eğer arzu ederseniz yarın sabah Mina’daki halka hücum eder, onları kılıçtan geçiririz!” diye bir teklifte bulundu.
Fakat Peygam­berimiz (a.s.m.): “Henüz bu şekilde hareket etmemiz emrolunmadı.” buyurarak buna müsaade etmedi.
Hz. Abbas, Akabe Biatı’ndan sonra Mekke’ye yerleşti.
Peygamberimize yakın olmak istiyordu.
Oysa o sırada müşrikler, Müslümanlara karşı giriştikleri işken­ce ve tazyi­ki artırmışlardı.
Fakat Hz. Abbas’ın Re­sû­lul­lah ile beraber olmak uğ­runa göze alamaya­cağı tehlike yoktu.
Nitekim Mekke’de bulunduğu müddetçe birçok sıkıntıyla karşılaş­tı.

Hicret ediyor

Hicret emri çıkınca da Medine’ye hicret etti.
Böy­lece hem Muhacir, hem de Ensar olma şerefini kazandı.
Müslümanlar arasında “Ensar’ın muhaciri” diye isimlendirilirdi.
Peygamberimiz onunla Muhacirîn ileri gelenlerinden Osman bin Ma’zun (r.a.) arasında kardeşlik tahsis etti.
Abbas (r.a.) mazereti dolayısıyla Bedir Savaşı’na katılamadı.
Fakat bunun ıstırabını yaşadı.

Uhud'da şehadet ...

Peygamberimizin Uhud Savaşı için hazırladığı orduya ilk işti­rak edenlerdendi.
Okçuların Re­sû­lul­lah’ın emrine muhalefet etmeleri sebebiyle bozguna uğrandığı bir sırada sebat edenlerden birisi de Hz. Abbas’tı.
Abbas (r.a.) bir yandan düşmana kılıç sallıyor, bir yandan da: “Ey Müslümanlar toplu­luğu! Sizin uğradığınız bu musibet, Peygamberinize isyanınızın neticesidir.
O si­ze, sabır ve sebat ederseniz yardıma nail olacağınızı vaat etmişti.
Eğer biz Re­sû­lul­lah’ı koruyanların arasında bulunmaz da ona bir zarar gelecek olursa, artık Rabb’imiz katında ileri sürebileceğimiz hiçbir mazeret yoktur.” diye bağırıyor­du.
Hz. Abbas, konuşmasını tamamladıktan sonra kılıncının kınını kırdı.
Zırhı­nı ve miğferini çıkardı.
Ve müşriklerin arasında kaldı.
Birçok yara almasına rağmen müşrikler Re­sû­lul­lah’a bir zarar verirler endişesiyle ayakta durmaya, düşmana kılıç sallamaya çalışıyordu.
Nihayet kuvveti tükendi.
Müşrik Süfyan b. Ümeyye sahabemizi iki yerinden yaraladı.
Son nefesine ka­dar Re­sû­lul­lah’ı korumanın saadeti içerisinde şehadet mertebesine erdi.
Allah ondan razı olsun!

Peygamberimiz ( aleyhisselâm ) Uhud’da şehîd olan Eshâb-ı kiram için “Vallahi, Eshâbımla birlikte ben de şehîd olup Uhud dağının bağrında gecelemeyi ne kadar isterdim.”
“Ben, bunların, Allahü teâlânın yolunda hakîki şehîd olduklarına kıyâmet gününde şahidlik edeceğim” buyurdular.